Is niet zoveel nieuws te vertellen. Elke dag lopen. Zit nu meestal op 900 à 1000 m, wel met stok. Bertus en ik fietsen ook regelmatig tussen de 6 en 7 km.
Het is niet alleen hosanna, want als ik slecht geslapen heb dan ben ik de volgende dag een wrak. Dan loop of fiets ik ook niet.
Ik merk wel dat ik nog veel slaap nodig heb, alleen ik heb veel moeite met goed slapen.
Ben nu ruim 3 maanden thuis. Het gaat wel wat beter, maar voor mijn gevoel gaat het langzaam. De huisarts gaf aan dat de uitslagen van de bloedafname in week 38 goed waren. Hij vond mij ook weer beter uitzien dan 3 weken geleden. Ik moet ook realistisch blijven want het belangrijkste doel was de progressie te stoppen en volgens mij doet het op dit moment wel. En elke verbetering is een bonus. Zo moet ik ook er ook naar kijken. Want elke verbetering is extra, bovendien varieert de revalidatie van 6 tot 18 maanden. Ik lees wel op Facebook dat men soms nog naar 2 jaren verbetering ervaart. Begin november wordt mijn bloed weer onderzocht en komt de huisarts ook weer langs.
Ook heb ik inmiddels een aantal keren weer met de auto gereden. En dat ging goed. Dus ik ben daardoor ook mobieler geworden. Dat is wel prettig.
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi,
Wat een goede berichten. Snap dat het je te langzaam gaat. Dat je weer auto rijd dat is heel goed nieuws. Is je bewegingsvrijheid ook weer wat groter. Die 4 muren heb je ondertussen wel gezien. Ik denk dat jullie al wel weten dat het hier ook niet allemaal gaat zoals we gehoopt hadden. Maar ook hier, schouders eronder en doorgaan. Bij de rest gaat het allemaal goed. Liesbeth krabbelt ook steeds weer een beetje op. Timo was hier gisteren om mijn boodschappenfiets te maken. Ging naar de bakker (3,5 km fietsen) en op de terugweg was het ineens pffffft. Lek. 2 km lopen met de fiets aan de hand. Word je niet echt vrolijk van .
Verder is hier geen nieuws. Lieve groetjes van de luitjes van de Windmolen voor jullie beidjes. En tot je volgende update maar weer. Doei!!!!!!!!!!!!!!